สำนักประชาสัมพันธ์ เขต ๑

สำนักประชาสัมพันธ์เขต 1 เป็นราชการบริหารส่วนกลางสังกัดกรมประชาสัมพันธ์ สำนักนายกรัฐมนตรี ทำหน้าที่กำกับดูแล การบริหารงานประชาสัมพันธ์ตามนโยบายของรัฐในพื้นที่ 11 จังหวัด ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน ได้แก่ จังหวัดกาฬสินธุ์ ขอนแก่น ชัยภูมิ นครราชสีมา บึงกาฬ มหาสารคาม เลย สกลนคร หนองคาย หนองบัวลำภู และ อุดรธานี
ปีพุทธศักราช 2503 รัฐบาลสมัย *พณฯ จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ เป็นนายกรัฐมนตรี ได้ตระหนักถึงความจำเป็นและความสำคัญในด้านการสื่อสารมวลชนและการประชาสัมพันธ์ จึงได้อนุมัติให้กรมประชาสัมพันธ์ขยายงานบริการวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ออกสู่ภูมิภาคพร้อมให้จัดตั้ง "สำนักงานประชาสัมพันธ์เขต" ขึ้นตามภาคต่าง ๆ (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคเหนือและภาคใต้) เพื่อทำหน้าที่ควบคุมบริหารงานวิทยุและโทรทัศน์ รวมทั้งเป็นตัวแทนกรมประชาสัมพันธ์และปฏิบัติการทางจิตวิทยาเพื่อความมั่นคงของชาติในแต่ละภาค ดังนั้น "สำนักงานประชาสัมพันธ์เขตขอนแก่น" จึงก่อตั้งขึ้น โดย พลเอก สุรจิต จารุเศรนี อธิบดีกรมประชาสัมพันธ์ เป็นผู้วางศิลาฤกษ์อาคารที่ทำการ เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2503 ณ สำนักงานประชาสัมพันธ์เขตขอนแก่น ถนนนิกรสำราญ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น

ต่อมาปี พ.ศ. 2505 ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "กองประชาสัมพันธ์เขตขอนแก่น" ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่องการแบ่งส่วนราชการกรมประชาสัมพันธ์ พ.ศ. 2505
ปี พ.ศ.2518 เปลี่ยนชื่อเป็น "ศูนย์ประชาสัมพันธ์เขต 1" ตามพระราชกฤษฎีกา แบ่งส่วนราชการ (ฉบับที่ 2)
พ.ศ. 2518 รับผิดชอบการบริหารงานประชาสัมพันธ์ ในเขตพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือทั้งหมด จำนวน 17 จังหวัด
ปี พ.ศ. 2529 เปลี่ยนแปลงพื้นที่ความรับผิดชอบของ ศูนย์ประชาสัมพันธ์เขต 1 ตามพระราชกฤษฎีกาแบ่งส่วน
ราชการกรมประชาสัมพันธ์ พ.ศ. 2529 โดยมีเขตความรับผิดชอบ 10 จังหวัด ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คือ จังหวัดขอนแก่น
อุดรธานี หนองคาย นครพนม เลย สกสนคร กาพสินธุ์ มหาสารคาม มุกดาหาร และร้อยเอ็ด
ปี พ.ศ. 2536 กรมประชาสัมพันธ์ได้มีคำสั่งที่ 692/2536 ลงวันที่ 3 ธันวาคม 2536 แบ่งพื้นที่ความรับผิดชอบ
ของศูนย์ประชาสัมพันธ์เขตต่าง ๆ ใหม่ เพื่อรองรับการจัดตั้งจังหวัดใหม่ และหน่วยงานของกรมประชาสัมพันธ์ ที่ตั้งเพิ่มขึ้น
ซึ่งศูนย์ประชาสัมพันธ์ เขต 1 มีจังหวัดอยู่ในความรับผิดชอบใหม่ รวม 10 จังหวัด คือ จังหวัตขอนแก่น อุตรธานี หนองคาย
มหาสารคาม สกลนคร กาฬสินธุ์ ชัยภูมิ นครราชสีมา เลย และหนองบัวลำภู
และในปี พ.ศ. 2540 ได้มีการเปลี่ยนชื่ออีกครั้งเป็น "สำนักประชาสัมพันธ์เขต 1 " ตามพระราชกฤษฎีกาแบ่งส่วน
ราชการกรมประชาสัมพันธ์ สำนักนายกรัฐมนตรี พ.ศ. 2540 ลงวันที่ 26 มีนาคม 2540 และใช้ชื่อนี้มาจนถึงปัจจุบัน
การปฏิรูปราชการในปี 2545 กรมประชาสัมพันธ์ ยังคงเป็นหน่วยงานระดับกรม ขึ้นตรงต่อสำนักนายกรัฐมนตรี
ตามกฎกระทรวงการแบ่งส่วนราชการ กรมประชาสัมพันธ์ สำนักนายกรัฐมนตรี พ.ศ. 2545 ลงวันที่ 9 ตุลาคม 2545

เริ่มก่อตั้งสำนักประชาสัมพันธ์ เขต ๑

      กรมประชาสัมพันธ์เริ่มก่อตั้งเมื่อ 3 พฤษภาคม 2476 ภายหลัง การเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช มาเป็นระบอบประชาธิปไตย มีรัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศโดยมีชื่อในระยะเริ่มแรกว่า "กองโฆษณาการ” และได้เปลี่ยนชื่อเป็น สำนักงานโฆษณาการ” เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 2476 และได้มีการพัฒนาผลงานมาเป็นลำดับโดยมีการปรับปรุงและขยายความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นทุก ๆ ระยะตามความเจริญก้าวหน้าทางวิชาการสภาพของสังคม การเมือง เศรษฐกิจและวัฒนธรรม ตลอดจนนโยบายของรัฐบาลในแต่ละสมัย และเปลี่ยนชื่อมาเป็น "กรมโฆษณาการ” เมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม 2483 หลังจากนั้น 12 ปี ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "กรมประชาสัมพันธ์” เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2495

• 3 พฤษภาคม 2476 ตั้งเป็น "กองการโฆษณา” โดยพระราชบัญญัติ จัดตั้งกระทรวงและกรมมีฐานะเป็น กรมอิสระ ขึ้นตรงต่อคณะรัฐมนตรี
• 9 ธันวาคม 2476 เปลี่ยนชื่อเป็น "สำนักงานโฆษณาการ” มีฐานะเป็นกรมหัวหน้าสำนักงาน เทียบเท่าอธิบดี แบ่งส่วนราชการเป็น 3 กอง คือ สำนักงานเลขานุการกรม กองเผยแพร่ความรู้ และกองหนังสือพิมพ์ โดยทำหน้าที่หลัก 3 ประการ คือให้ข่าว และความรู้แก่ประชาชน เพื่อป้องกันความเข้าใจผิดเกี่ยวกับรัฐบาล และประเทศโดยส่วนรวม
• 31 มีนาคม 2481 โอนกิจการด้านช่าง และทะเบียนวิทยุ จากกรมไปรษณีย์ โทรเลขมาขึ้นกับสำนักงานโฆษณาการ และมีการตั้งโฆษณาการเขตขึ้นเป็นเขตแรกที่จังหวัดหนองคาย และที่จังหวัดพระตะบอง เป็นเขตที่สอง
• 5 กรกฎาคม 2483 เปลี่ยนชื่อเป็น "กรมโฆษณาการ” และมีการตั้งกองการต่างประเทศเพิ่มขึ้นเพื่อติดต่อ และโฆษณาการเผยแพร่ข่าวสารต่อชาวต่างประเทศ
• 4 สิงหาคม 2490 โอนสำนักงานส่งเสริมการท่องเที่ยวจากกระทรวงคมนาคมมาขึ้นกับกรมโฆษณาการ
• 8 มีนาคม 2495 เปลี่ยนชื่อเป็น "กรมประชาสัมพันธ์” เพื่อให้เหมาะสมกับภาระหน้าที่ในฐานะ แหล่งการเผยแพร่นโยบายและผลงานของรัฐบาล รวมทั้งเผยแพร่ข่าวสาร การเมือง ศีลธรรม วัฒนธรรม ความรู้และความบันเทิง ตลอดจน เป็นสื่อกลาง สร้างความสัมพันธ์อันดี ระหว่าง รัฐบาลกับประชาชนด้วย
• พ.ศ. 2497 ตั้ง "สำนักงานแถลงข่าวไทยในต่างประเทศ” ขึ้นที่ลอนดอนและวอชิงตัน และได้จัดตั้ง กองประชาสัมพันธ์ภาคพื้นที่จังหวัดสุราษฎร์ธานีเป็นแห่งแรก ทำหน้าที่ เป็นหน่วยงาน สาขาของกรมประชาสัมพันธ์ในภาคใต้โดยเฉพาะ
• 1 มกราคม 2503 โอนสำนักงานส่งเสริมการท่องเที่ยวไปรวมกับ องค์การส่งเสริมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ซึ่งจัดตั้งขึ้นใหม่และเพิ่มหน่วยงานระดับกอง คือ กองสำรวจประชามติ เพื่อสำรวจ และรับฟัง ความคิดเห็น ของประชาชน
• พ.ศ.2503 ได้มีการติดตั้ง "กองประชาสัมพันธ์เขต" ขึ้นที่จังหวัดขอนแก่น ลำปาง และสงขลา เพื่อเป็นหน่วยงานสาขาของกรมประชาสัมพันธ์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคเหนือ และภาคใต้ตอนล่าง
• 20 ตุลาคม 2504 ตั้ง "โรงเรียนการประชาสัมพันธ์" ขึ้นในสังกัดกรมประชาสัมพันธ์ เพื่อเผยแพร่วิชาความรู้และส่งเสริมความเข้าใจเกี่ยวกับวิชาการประชาสัมพันธ์ และการติดต่อสื่อสาร
• พ.ศ.2513 ตั้ง "สำนักงานแถลงข่าวไทยขึ้นที่พนมเปญประเทศเขมร" ปัจจุบันยกเลิกไปแล้ว
• 21 สิงหาคม 2518 มีพระราชกฤษฎีกา แบ่งส่วนราชการบริหารส่วนกลาง และราชการส่วนภูมิภาค ของกรมประชาสัมพันธ์ใหม่ โดยมีหน่วย ระดับกอง 15 หน่วยงาน
• มิถุนายน 2521 ตั้ง "สำนักงานแถลงข่าวไทยที่กัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย"
• 1 มกราคม 2522 ตั้ง "สำนักงานแถลงข่าวไทยที่เจดดาห์ ประเทศซาอุดิอาระเบีย
• 17 กันยายน 2526 ตั้ง "ศูนย์ประชาสัมพันธ์เขต 4 สุราษฎร์ธานี" เพิ่มขึ้น 1 แห่ง
• 7 สิงหาคม 2529 มีพระราชกฤษฎีกาแบ่งส่วนราชการกรมประชาสัมพันธ์ ออกเป็นราชการบริหารส่วนกลาง (20หน่วยงาน) และราชการบริหารส่วนภูมิภาค (สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัด) โดยเพิ่มหน่วยงานใหม่คือ กองงานคณะกรรมการประชาสัมพันธ์แห่งชาติ, ศูนย์ประชาสัมพันธ์เขต 5-8, และวิทยุโทรทัศน์แห่งชาติ และสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย ช่อง 11
• 26 มีนาคม 2540 มีพระราชกฤษฎีกาแบ่งส่วนราชการกรมประชาสัมพันธ์ โดยแบ่งเป็นราชการบริหารส่วนกลาง 22 หน่วยงานและราชการบริหารส่วนภูมิภาค (สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัด 75 จังหวัด)

 ตรากรมประชาสัมพันธ์

      ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี ซึ่งปรากฎในราชกิจจานุเบกษา ตอนที่ 7 เล่มที่ 64 ลงวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2490 กำหนดเครื่องหมายราชการ "กรมโฆษณาการ” ให้เป็นรูปพระอินทร์เป่าสังข์เหาะลอยอยู่เหนือเมฆ มีวงกลมล้อมรอบตามวรรณคดีกล่าวไว้ว่า พระอินทร์เป่าสังข์ปลุกพระนารายณ์ให้ตื่นจากบรรทมสินธุ์ในสะดือทะเล เพื่อขึ้นมาปราบเหตุร้ายต่าง ๆ ในโลก อย่างไรก็ดี โดยที่สังข์ ตามลัทธิพราหมณ์ถือว่าเป็นมงคล 3 คือ สังข์ ถือกำเนิดจากพระพรหม ท้องสังข์เคยเป็นที่ซ่อนคัมภีร์พระเวทและตัวสังข์ มีรอยนิ้วพระหัตถ์ ของพระนารายณ์ ในพิธีทางศาสนา พราหมณ์ จึงมีการเป่าสังข์เพื่อความเป็นสิริมงคลด้วย นอกจากนี้ พระในลัทธิชินโตก็ใช้สังข์เป่าในพิธีมงคลพวกชาวเกาะทะเลใต้ เป่าสังข์ บอกสัญญาณระหว่างกันปรากฏว่าได้ยินไปไกลไม่แพ้เป่าเขาควาย เนื่องจากงานประชาสัมพันธ์เป็นการโฆษณาเผยแพร่และอธิบายชี้แจงให้ประชาชนเข้าใจอย่างกว้างขวางเป็นการสร้างความเข้าใจอันดี โดยมีวิทยุ โทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ และภาพยนตร์เป็นเครื่องช่วย จึงเปรียบได้กับการเป่าสังข์ของเทวดาในสมัยโบราณเพื่อบอก สัญญาณ และเรียกประชุม นั่นเอง

 สีกรมประชาสัมพันธ์

ใช้สีม่วง ซึ่งถือกันว่าเป็นสีของงานสื่อสารมวลชนและการประชาสัมพันธ์

Link banner

Copy code นี้ไปลงในเว็บไซต์ของท่าน